Beginstand 74799

Eindstand 80853

Totaal gereden 6054 KM

Donderdag 1-6-2017

De planning is deze keer om een rondreis te maken door Portugal, ook nu telt alles mag niets hoeft. We zijn na het uitslapen vertrokken om 900 uur richting Portugal met de instelling op de navigatie zonder tolwegen en veel binnen door ook in Frankrijk. In Nederland zijn we de eerste keer door de nieuwe tunnel gereden in Maastricht wat meteen een ervaring is dat je daar niet stilstaat voor stoplichten. We zijn via Luik  richting Reims gereden en net onder Reims zijn we gestopt voor de eerste overnachting in Epernay aan de Rue Dom Perignon, hier sta je midden in het centrum bij een grote Jue de Boules baan die door de plaatselijk bevolking goed werd gebruikt.De stad is historisch gezien het centrum van de champagneproductie. De bodem is krijtachtig, en in de directe omgeving groeien de druiven die voor champagne nodig zijn, Pinot Noir, Pinot Meunier en Chardonnay.
Een lange straat in Épernay is l'avenue de Champagne. Hierlangs zijn vele champagnehuizen gevestigd, zoals die van Moët et Chandon, Mercier, Castellane en Laurent-Perrier. De huizen zijn statig om indruk te maken op de klanten, waaronder het voormalige Franse koningshuis. Onder het straatniveau bevindt zich een netwerk van tunnels, waar de champagnehuizen hun voorraad opslaan, en waar het rijpingsproces van de wijn plaatsvindt. De temperatuur in de tunnels is constant rond 10 °C, met een hoge luchtvochtigheid. Sommige tunnels zijn tegen betaling te bezoeken, inclusief een glas champagne aan het eind van de rondleiding. Bij Mercier rijdt een elektrisch treintje door de tunnels, om de toeristen rond te leiden.

Als je door Epernay loopt kom je hier en daar oude folklore tegen, zo trof ik bij een oude garage die al lang gesloten was deze 2 oudjes tegen die daar stonden als misschien wel laatste rustplaats.

Vrijdag 2-6-17

Na het ontbijt zijn we verder binnen door gereden richting Portugal en kwamen we door Marnay sur Seine waar je de Seine passeert via een oude brug

Na enkele foto`s gemaakt te hebben van de mooie omgeving zijn we doorgereden, onderweg hebben we toch maar de tank weer volgegooid bij een super voor €1,15 p/l  want het bericht wat we in Nederland kregen op de valreep dat er weer gestaakt werd bij de brandstofdepots was minder leuk maar onderweg bleek er genoeg brandstof aanwezig en zijn we naar Aubigny sur Nere gereden naar camping Des Etangs. Een mooie camping met groot meer waar de honden heerlijk konden zwemmen op,voor ons een mooie doorreiscamping

Aubigny-sur-Nère is een Franse gemeente in het departement Cher ten noorden van Bourges.
De stad telt 6055 inwoners (2005), die Albiniens worden genoemd, en is vooral bekend om zijn Schots verleden. Karel VII van Frankrijk schonk Aubigny in 1423 aan John Stuart, een Schotse legeraanvoerder die hem terzijde had gestaan in de Honderdjarige Oorlog. Nadat de stad in 1512 door een brand verwoest werd, bouwden de Stuarts haar opnieuw op in typische Schotse vakwerkstijl. Uit deze periode zijn een tweehonderdtal huizen zeer goed bewaard gebleven.
Ook het kasteel van Aubigny en het kasteel de la Verrerie zijn het werk van de Stuarts. Stad en omgeving staan bekend onder de naam Pays Ecossais.
Tot in de 19e eeuw leefde de stad voornamelijk van de lakennijverheid. Deze heeft nu plaatsgemaakt voor toerisme en de productie van motoren voor het Formule 1-circuit.

Zaterdag 3-6-17

Vanuit de camping zijn we naar Leognan gereden waar we overnachten op het kerkplein, op dit kerkplein stonden toevallig een grote en een kleine witte Fiat  ,

Leognan heeft een mooi park waar je kunt vissen en mooi kunt wandelen . In het park kwamen we deze mooie duiventil tegen

Zondag 4-6-17

Na de rit langs de kust zijn we aangekomen in Zierbena , Zierbena is een plaats die men aan het opknappen is voor het komende seizoen met name voor de vele pelgrims die hier doorkomen op hun wandeltocht naar Santiago de Compostela

Maandag 5-6-17

Vandaag zijn we langs de kustlijn gereden richting A Coruna en van daaruit binnendoor naar Santiago de Compostela waar we overnachten in het centrum bij de busstop en morgen de oude binnenstad gaan bezichtigen.De pelgrimsroute naar Santiago de Compostela (ook wel Sint Jacobsroute of Jacobsweg genoemd) (Spaans: Camino de Santiago; Galicisch: Camiño de Santiago) is de pelgrimsroute naar het graf van de apostel Jakobus in Santiago de Compostela in Spanje. De belangrijkste route (hoofdroute) door Spanje was de Camino Francés, die de voortzetting was van meerdere trajecten komend uit Frankrijk. De Camino Francés was de middeleeuwse verkeersas die in Noord-Spanje loopt van de Pyreneeën naar het graf van Jakobus. Deze route loopt langs de steden Pamplona, Estella, Logroño, Burgos, León, Astorga en Ponferrada. Er zijn ook enige andere secundaire routes van de Pyreneeën naar Santiago. Vanaf alle andere Europese landen lopen eveneens Jacobswegen naar Frankrijk en Spanje (met uitzondering van de Portugese route die uiteraard Frankrijk niet aandoet). De Jacobswegen vormen dus een netwerk van wandelroutes, met Santiago de Compostela als excentrische spin.

Dinsdag 6-6-17 

Vandaag de oude binnenstad bezocht van Santiago de Compostela ,als de pelgrims deze toren zien zijn ze er bijna .

Eerst komen ze nog de nodige mooie gebouwen tegen en veel pelgrims die van alle kanten samen komen .De Camino Francés in zijn huidige loop is in de eerste helft van de 11e eeuw ontstaan; er wordt echter aangenomen dat de route al veel ouder is. Al voor Christus was Finisterre het eindpunt van een heidense tocht. Het klif, 90 kilometer westelijk van Santiago, is door de Romeinen Finisterrae gedoopt, wat 'einde van de wereld' betekent. De traditie van de bedevaart naar St.Jacob in Compostela gaat terug naar de tijd van Karel de Grote, nadat volgens de legende in 814 zijn graf in Compostela gevonden was.

Santiago de Compostela kon in de elfde eeuw niet alleen zo'n belangrijke bedevaartsplaats worden vanwege de wonderbaarlijke verhalen over de apostel Jakobus, maar ook omdat de Abdij van Cluny in de elfde eeuw de godsvredebeweging ging stimuleren die erop gericht was in West-Europa een grotere veiligheid te bewerkstelligen. Deze eerste kerkelijke vredesbeweging stimuleerde niet alleen giften aan kerken en kloosters, maar ook de bedevaarten naar Santiago en daarmee de opkomst van de Romaanse kunst langs de pelgrimswegen. Tot in Spanje is daardoor de invloed van de architectuur van Cluny merkbaar. De betekenis van Cluny en de pelgrimages naar Santiago voor de reconquista tegen het islamitische Marokkaanse rijk in Zuid-Spanje is overigens beperkt. Verhalen over de heilige Jakobus en de strijd tegen de Moren dateren op zijn vroegst uit het einde van de elfde eeuw, toen de grote trek al op gang gekomen was. De enkele afbeeldingen van Matamoros (de Morendoder), zoals te zien zijn in de kathedraal van Burgos dateren zelfs pas uit de 16e en 17e eeuw.
De pelgrimshandleiding in het vijfde boek van de Codex Calixtinus uit de 12e eeuw noemt voor Frankrijk vier verschillende pelgrimsroutes. Deze beginnen respectievelijk in Tours, Vézelay, Le Puy en Saint-Gilles-du-Gard, bij Arles. De eerste drie komen samen in Saint-Jean-Pied-de-Port in de Franse Pyreneeën, de route vanuit Arles komt via de Somportpas Spanje binnen, loopt via Jaca en komt bij Puente la Reina bij de andere routes vanuit Frankrijk.
Sinds 1993 is het Spaanse deel van de pelgrimsroute in de werelderfgoedlijst van UNESCO opgenomen. De Franse routes maken sinds 1998 deel uit van deze lijst.

Als je dan hier de achterkant ziet van de baseliek ben je er bijna en kom je aan de voorzijde op het grote plein en zie je de bekende tegels op het plein

Na een wandeling door de mooie maar nauwe straatjes van deze grote stad hebben we op een terras koffie en thee genuttigd voor de prijs van € 3,- Trouwens van oudsher hebben bedevaarten, naar welk bedevaartsoord ook, een religieus karakter: pelgrims reisden daar naar toe ten einde daar aanwezige relikwieën te vereren. Ook ondernam men een bedevaart ter uitvoering van een aan God gedane belofte, of bij wege van boetedoening. In de Middeleeuwen werden bedevaarten niet zelden als straf opgelegd door kerkelijke of zelfs wereldlijke rechtbanken.

Religieuze (of in elk geval levensbeschouwelijke) motieven spelen ook thans vaak een rol. Doch een aanmerkelijk deel van de pelgrims dat tegenwoordig naar Santiago reist doet dit vanwege het cultuurhistorische erfgoed op de route, vanwege de fysieke uitdaging of om, vaak in samenhang met ontwikkelingen in het eigen leven, geruime tijd in een geheel andere omgeving te verkeren.

Na dit bezoek zijn we naar Baiona naar camping Baiona Playa gereden , deze camping ligt op een schiereiland met aan de ene zijde de Atlantische oceaan en aan de andere kant een groot meer wat droog valt tijdens eb, hier zijn we 2 dagen gebleven en genoten van het mooie strand en de vele vissen.

Woensdag 7-6-17

Vandaag heerlijk genoten van het mooie weer en de goed verzorgde camping in Baiona , Baiona werd in 140 voor Christus gesticht door Diomedes van Aetolia.  Doorheen zijn geschiedenis het heeft verschillende namen, waaronder Stuciana, Abóriga, Balcagia en Erizana gehad. In 1201 Koning Alfonso IX van Leon verleende de gemeente een koninklijke charter . In 1370, koning Ferdinand I van Portugal , die werd uitgeroepen tot koning van Castilië nam zijn intrek in de stad en zijn zetel gevestigd daar tot gedwongen terug te keren naar Portugal . In 1474 werd de Baiona in beslag genomen door Don Pedro Alvarez de Soutomaior, ook wel bekend als Pedro Madruga , graaf van Caminha. Op 1 maart 1493, de Pinta , een van de schepen van Columbus 'reis naar de Nieuwe Wereld terug naar Europa en kwam in Baiona, waardoor de haven van de stad de eerste nieuws van de ontdekking van Amerika te ontvangen. .

Donderdag 8-7-17

Vandaag zijn we verder gereden richting Viana do Castelo naar de camperplaats aan het water maar daar was alles afgesloten voor verkeer maar toch even de honden laten rennen op het mooie strand. Viana do Castelo is ook bekend van zijn Ponte Eiffel ,De Ponte Eiffel is een weg- en spoorbrug in het noorden van Portugal over de rivier de Lima nabij het punt waar deze uitmondt in de Atlantische Oceaan. De brug verbindt de stad Viana do Castelo aan de noordkant met Darque aan de zuidkant, en ligt in het district Viana do Castelo.

Na deze tussenstop waar we niet konden overnachten zijn we verder gereden naar Ponte da Barca waar we koffie gedronken hebben in het oude park bij de boogbrug en de waterval. Ponte da Barca is een dorp in het district Viana do Castelo , Noord-regio en sub-regio Minho-Lima , met ongeveer 2300 inwoners.
De provincie grenst in het noorden door de gemeente Ponte da Barca , het oosten van Spanje , in het zuiden van Terras de Bouro en Vila Verde en ten westen van Ponte de Lima .
Het dankt zijn naam aan de "boot" dat de verbinding tussen de twee oevers van de rivier de Lima vaak pelgrims op weg naar Santiago de Compostela, en de "brug" gebouwd in het midden van de veertiende eeuw, dat u de naam van S. zal geven was John Ponte da Barca (1450).

Esposende is de volgende plaats waar we overnachten bij de vuurtoren, hier geen voorzieningen alleen een grote kliko en gratis wifi. Dit is een gewone parkeerplaats in moderne sjieke badplaats met een hele lange wandelboulevard en ook oude markanten gebouwen. Hier blijven we slapen met nog 3 campers .Esposende is aangewezen in toeristische promotie als "een soort privilege", omdat het grenst aan de oceaan, de rivier, de vlakte en de heuvel van Faro. De Esposende gemeente volgt de Atlantische kust meer dan 16 km. De kuststrook wordt beschermd door de regels van de noordkust natuurpark . Een groot deel van het grondgebied van de provincie is de vlakte. Het grenst in het noorden door de rivier Neiva en in tweeën gedeeld door de rivier Cávado

 .  

Vrijdag 9-6-17

Na een hele slechte nachtrust besloten verder te gaan , de slechte nachtrust kwam doordat het mistig was op zee en dan laat men daar in Esposende de misthoorn loeien ( 5 sec lang en dan 10 sec niet ).Vanuit Esposende zijn we naar Porto gereden om de stad te bekijken , volgens de TT die ons naar de parkeerplaats moest leiden aan het water werden we uiteindelijk wegens een omleiding door meneer agent anders gestuurd en dan met name een weg waar alleen met een busje doorkon en niet met een gewone camper . Uiteindelijk halfweg de auto geparkeerd waar het niet mocht en toch maar wat foto`s gemaakt. Hieronder een kleine impressie hoe vol Porto is qua bewoning.

Porto (ook wel Oporto) is een Portugese gemeente en havenstad in het noordwesten van Portugal, aan de Costa Verde.
Porto is gebouwd aan de noordoever van de rivier de Douro. Het is de op één na grootste stad van Portugal (na Lissabon). In 2011 had de stad ongeveer 237.500 inwoners; de agglomeratie Groot-Porto telde toen 1,8 miljoen inwoners. De stad was in 2001 culturele hoofdstad van Europa, samen met Rotterdam.
Porto is vooral bekend als herkomstplaats van port(o)wijn, die in Vila Nova de Gaia (gelegen tegenover Porto op de zuidoever van de rivier de Douro) wordt gelagerd, en van daaruit over de gehele wereld wordt geëxporteerd. Vroeger heette de stad Cale en later Portucale, waar de landsnaam Portugal van is afgeleid.

De drukte in Porto zelf heeft ons snel doen beslissen om de rust weer op te zoeken. Onderweg zijn we gestopt in Vila Do Conde bij deze mooie boogbrug waar het ook de wekelijkse markt was.Gelegen aan de noordelijke oever van de monding van de rivier de Ave , in Vila do Conde is een belangrijk industrieel centrum, de vissershaven en het strand en toeristische gebied, het instellen van een van de grootste en meest populaire badplaatsen van het land. De stad maakt deel uit van hetzelfde stedelijk gebied dat Povoa de Varzim.

Na het bezoek aan de wekelijkse markt zijn we verder gereden naar Costa Nova voor de rijk gekleurde huisjes , hier zijn we ook naar een camping gegaan camping Costa Nova .The Beach New Prado Costa , ook alleen bekend bij Costa Nova , gelegen aan de westkust van Portugal , aan de kust lijn van de Ria de Aveiro . Gelegen in de gemeente Ilhavo , zoals Praia da Barra , in de centrale regio van Portugal.

Het had zijn oorsprong bij de opening van de Ria de Aveiro bar, uit het jaar 1808 . Dat de beschrijving werdt aangenomen, is te wijten aan de twee feiten. De eerste, "Costa Nova" in tegenstelling tot "Old Coast" ( San Jacinto ). Ten tweede is het te wijten aan het feit dat deze plek een grote en groene weide is geweest.

Het is één van de grote Portugese stranden voor watersport,in aanvulling op de Atlantische kust. In aanvulling op een van de oudste clubs van de kaart o.a Ria de Aveiro - the Coast Sailing Club Nova, zijn deze nog steeds gevestigde kitesurfen scholen, kanoën en surfen, ook andere sporten . Een van de meest voorkomende activiteiten is de mini-golf, via de club hier vestigden zich gedurende meerdere decennia.

Gastronomisch, de "pens", een van de meest bekende regionale snoep, deze ontstond in Costa Nova. Op de Vismarkt is het ook mogelijk om schelpdieren te kopen de zogenaamde confecionado. Elk jaar in augustus, vindt deze plaats in de Ria Taste - Seafood Festival Costa Nova. Hier zijn er vele goede restaurants die gespecialiseerd zijn in kabeljauw, verse vis - gegrild of in stoofschotels en zelfs vis uit de Ria de Aveiro.

De ex-libris van dit strand zijn de "hooibergen" - huizen met verticale of horizontale strepen afgewisseld, oude pakhuizen van de visserij materialen of zouten magazijnen sardine, momenteel omgebouwd tot baden woningen.

Zaterdag 10-6-17

We blijven nog een dagje op deze camping , hier hebben de hondjes volop de gelegenheid om op het strand rond te rennen en te zwemmen want het strand hadden we helemaal voor ons zelf.

Costa Nova ligt op een landtong met aan de ene kant een rivier en aan de andere kant de oceaan. In de rivier wordt door de lokale bevolking volop gevist wat op de oceaan met deze bootjes wat minder goed gaat.

Zondag 11-6-17

Vertrokken vanuit de camping binnendoor richting Ovar waar we toch de mooie binnenstad wilde zien met de mooi betegelde huizen. Onderweg komen we door Fermelã waar je heel veel ooievaars tegen komt zowel boven de weg bij binnenkomst van het dorp als in de weilanden overal zie je ooievaars met hun jongen zitten.

Na dit niet alledaags schouwspel bekeken te hebben hebben we onze binnendoor route vervolgd richting Ovar. De toegangsweg van Ovar op zich is al bijzonder te noemen .

In de binnenstad tref je veel gebouwen die aan de buitenzijde zijn betegeld met de bekende blauwe tegels , ook troffen we er een poppenspeler aan die op deze mooie zondag veel bekijks had in de binnenstad. Ook onderweg tref je veel Portugezen die met hun familie aan het picknicken zijn.

Na Ovar zijn we naar de  camperplaatsgereden in Praia de Mira maar die was bezet door de markt dus zijn we doorgereden naar Figueira da Foz naar camping Orbitur. Ook deze camping ligt pal aan de oceaan waar het water op de kust botst ,als je de linker foto bekijkt zie je de waternevel over het land gaan en op de rechter foto zie je op de achtergrond Figueira da Foz liggen.

Hier blijven we enkele dagen

Maandag 12-6-17

Heerlijk dagje vakantie gehouden op de camping

Dinsdag 13-6-17 dagje relaxen

Woensdag 14-6-17

Vanmorgen vertrokken richting Peniche maar het weer was niet zo mooi weer aan de kust , de kust zelf wel . Overnachten doen we nu niet hier maar in Assafora een plaatsje net voor Lissabon.

Deze camperplaats staan veel BBQ en tafels voor de locals of voor de gasten die net als wij hier passeren. We blijven hier slapen zodat we morgenvroeg maar een klein stukje hoeven te rijden voor we in Lissabon zijn

Donderdag 15-6-17

Na een roerige nacht met veel jeugd die spelletjes speelde tot diep in de nacht vanmorgen vertrokken naar Fonte da Telha, deze rit ook weer binnendoor verliep anders als gepland want op de A2 richting Fonte da Telha stond het 3 banen vol en stil met mensen die naar de kust trokken om te genieten van de 35 graden vandaag. Wel wat mooie oude bruggen gezien en hele grote muurbeschilderingen in Lissabon , de binnenstad zijn we  maar  niet ingegaan.

Zodoende liep onze planning om wat foto`s te maken in Lissabon in het honderd en de weg naar camperplaats in Fonte da Telha aan de kust hebben we op het laatst maar afgebroken om dat er nergens plaats was om te parkeren. We zijn vanuit Fonte da Telha naar de binnenlanden gereden weg van de drukte aan de kust , onderweg zoekende naar een CP of camping kwamen we een bordje tegen met "campingismo " het bleek om Parque de Campismo Aural de Montejunto te zijn wat blijkbaar ligt in Cadaval . Dat bordje gevolgd want het was de enigste camping in de streek maar na 21 km klimmen tot op 1766 mtr hoogte over een weg net zo breed als de camper zelf kwamen we boven op de top om te constateren dat de camping gesloten was.

Voordeel is wel dat je een mooi uitzicht hebt over Portugal. Na het debacel van de gesloten camping zijn we richting Perniche gereden om daar wat mooie foto`s te maken van de ruwe kust en het fort wat in de zee is gebouwd waar een museum is in ondergebracht. Het geeft in de eerste plaats een overzicht van tradities, folklore, gebruiksvoorwerpen, enz van de lokale bevolking, maar er kan ook een bezoek worden gebracht aan de voormalige gevangenis die tijdens de dictatuur onder Salazar hier was ingericht en waar dissidente denkers werden weggestopt. Het lijkt er opdat de aarde in plakjes aan elkaar is gemaakt.

Verder is het hier moeilijk om in het water te komen en gezien de golfslag ook niet ongevaarlijk om hier te surfen of te zwemmen.

Vanuit Peniche is er een bootverbinding naar het eiland Berlenga Grande in de eilandengroep Berlengas. We blijven hier in Peniche ook meteen slapen voor 1 nacht

Vrijdag 16-6-17

Vandaag zijn we langs de kust naar Nazare gereden. Nazare is hele mooie stad waar veel te bekijken is zo heb je beneden het mooie strand en kun je met je auto of met de kabeltram recht tegen de heuvel op naar de oude kern Sitio boven op de berg , in dit oude gedeelte is de tijd stil blijven staan zo heb je hier het oude stadsplein met veel oude kleine huisjes , veel is wel gericht op de vakantieganger die de stad willen bekijken.

Deze kern bestaat uit een wirwar van straatjes die bijna allemaal uitkomen op het grote plein met kathedraal. Vanaf de balkons aan de rand van de heuvel is er zicht op het lager gelegen plaatsje Nazaré.

De kustlijn hier is bij surfers bekend om zijn hoge golven, veroorzaakt door de Canyon van Nazaré. In het oude gedeelte genaamd Sitio kom je oude kapeltjes tegen helemaal betegeld met de mooie blauwe tegels zelfs het dak is betegeld. Op het marktpleintje staan de locals in klederdracht hun plaatselijke lekkernijen te verkopen .

In het oude gedeelte is ook een camperplaats met uitzicht over zee. Op het strand beneden staan de oude vissersbootjes met de hoge stevens en prachtige kleuren

Na Nazare  zijn we langs de kust gereden naar San Pedro de Muel maar hier was geen camping waar we dicht bij het water konden staan dus verder gereden langs de kustlijn naar Costa de Lavos .

Hier op de camperplaats sta je op enkele meters van het strand met uitzicht op zee en/of duinen. Hier kun je water innemen water storten en ook je toilet legen voor €0,-. De plaats was dan ook heel goed bezet de 3 dagen dat wij er zijn geweest. In het dorp staat midden op de rotonde de trots van vele dorpjes in Portugal  hun vissersbootjes met hun kleuren . Je kunt hier heerlijk zwemmen en ook de hondjes vermaken zich goed met het vele water en die grote zandbak .

Zaterdag 17-6-17 Mooi weer met uitzicht op de Atlantische Oceaan. Later op de dag kwam de vissersboot terug van zee en werd de vangst meteen verkocht op de visafslag .

Zondag 18-6-17

Ook vandaag was mooi weer alleen veel lokale mensen die een dagje naar het strand kwamen om te zwemmen en op het einde van de camperplaats de BBQ-plaats te gebruiken voor het wekelijkse zondaguitje met de familie namelijk eten en BBQ.

Maandag 19-6-17

Met veel regen vertrokken richting binnenland van Portugal naar Mirandela , onderweg veel harde regen en hagel gehad  maar na een 1/2 dag  werd het beter in de binnenlanden en zijn we gestopt in Cabeca Boa aan de Douro voor de koffie en de hondjes laten zwemmen, Saartje wil meteen het water in maar Keesje is wat minder snel die wil alleen zijn pootjes nat hebben meer niet. Ook hier in de Douro zie je de bootjes met hoge voorsteven .

Na deze tussenstop zijn we verder binnendoor gereden naar Mirandela. Mirandela is een mooie stad met een oude boogbrug en leuk centrum .

Mirandela is bekend om de keuken, in het bijzonder de alheiras .De Alheira  is een type van de Portugese worst, bereid met andere dan vlees varkensvlees (meestal kalfsvlees , eend , kip , kwartel of konijn ) en brood .
Hoewel Alheira afgeleid van alho ( knoflook ) en werd eens gebruikt om worst gekruid met zo te beschrijven, niet alle huidige alheiras bevatten knoflook, hoewel het nog een veelgebruikt ingrediënt is.
De aard van de worst die bekend werd als "Alheira" werd uitgevonden door de Joden van Portugal.
Alheiras werden traditioneel gegrild of geroosterd en geserveerd met gekookte groenten. Tegenwoordig worden ze vaak gebakken en geserveerd met chips en een gebakken ei. Ze zijn vaak een van de goedkoopste items in restaurant.
Hoewel alheiras doorgaans worden geassocieerd met de stad Mirandela , de regio's Beira Alta en Trás-os-Montes staan ook bekend om hun alheiras.

De camperplaats in Mirandela stond vol dus verder gereden naar een camping op de rand van de stad .

Dinsdag 20-6-17

Vanuit de camping een mooie rit gereden eerst naar Bragança waar we de camperplaats hebben bekeken. De camperplaats is een terrassenplaats zodat je allemaal uitzicht hebt over de vallei met de vele olijfbomen.

In Braganca zelf hebben ze mooie beelden op de rotondes staan die gezien het materiaal waar ze van gemaakt zijn in Nederland niet lang hadden gestaan.

Maar om na een uur weer te stoppen was wel heel snel dus zijn we verder gereden via binnenwegen richting Leon.Onderweg kwamen we veel oude gewoontes tegen uit Spanje zoals het bouwen van lemen huizen die we ook aantroffen in Mansilla  de las Mullas .

Wat je ook hier veel zag net als in Portugal de vele ooievaars die op elke kerktoren een nest heeft met jonge ooievaars erin zoals je ziet in Quntanilla , ook op de electriciteitsmasten zit bijna overal een ooievaarnest op .

Onderweg door de mooie natuur in het Picus de Europa natuurgebied komen we een Dam tegen tegen in Aleje.

Als de dam water door moet laten in een noodsituatie dan wordt er een grote sluis open gezet en het water gaat door onderste 2 watergeleiders met geweld het dal in naar het kleine riviertje wat dan iets groter en wilder zal worden

De Alqueva-dam is een stuwdam in de rivier Guadiana in de Alentejoregio in Portugal. De dam ligt op de grens van de districten Beja en Évora.
In 1990 werd, na jarenlange discussies, besloten de dam te bouwen. Hij was in 2002 klaar en op 8 februari werd de dam afgesloten. Het duurde tien jaar voordat het reservoir geheel gevuld was. Het dorp Aldeia da Luz zou onder water komen te staan en werd elders herbouwd.

Het oppervlakte van het meer bedraagt 250 km2 met een totale oever lengte van 1200 km.

Na bezichtiging van dit grote project zijn we verder in de mooie bergrit gestopt in Cungas de Onis.

Een mooie locatie om de honden te laten zwemmen in riviertje , dit  riviertje werd ook gebruikt voor afkoeling voor de plaatselijke bevolking want daar in de bergen was het meer dan 40 graden en geen zucht wind.

In de gemeente Cangas de Onís, in het Asturische deel van de Picos de Europa, ligt het nationale heiligdom Covadonga, waar volgens de overlevering de Spaanse Reconquista begon. Hier bevindt zich ook de basiliek van Santa María la Real de Covadonga.
De Picos herbergt een, in aantal achteruit gaande, groep herders, die in de zomer vanuit de valleien de bergen in trekken met hun schapen, geiten en soms ook varkens. Wat je ook bij veel huizen en boerderijen tegen komt zijn deze hokjes op palen waar ze voor dienen is mij niet bekend.

Het gebied is ook bekend om zijn pikante kazen, zoals de Queso de Cabrales, die traditioneel worden gerijpt in de grotten.De gemeente ligt op het punt waar de rivier de Sella en de rivier de Gueña samenkomen, aan de voet van het gebergte Picos de Europa, op ongeveer 25 kilometer van de Cantabrische kust. Canga komt uit het Galicisch/Asturisch en betekent vallei, Onís komt van het Keltische onna, dat water betekent.
In het noorden wordt de gemeente begrensd door de gemeenten Parres en Ribadesella, in het oosten door de gemeenten Onís en Llanes, in het zuiden door de provincie León, in het westen door de gemeenten Amieva en Parres.
In het natuurgebied van de Picos de Europa ligt het plaatsje Covadonga, waar volgens de overlevering de Spaanse Reconquista begon.

Na deze verfrissing zijn we verder gereden door het natuurpark Pique de Europe wat rijden vergelijkbaar is met Gorges Du Verdon in Frankrijk ,de centrale en westelijke bergmassieven van Pique de Europe worden van elkaar gescheiden door de anderhalve kilometer diepe kloof van de rivier de Cares.

Vele bergtoppen komen boven de 2400 meter uit. De hoogste bergtop is, met een hoogte van 2648 meter de Torre de Cerredo. Het gebied is populair bij bergbeklimmers en -wandelaars. Er is een netwerk van goed onderhouden bergschuilplaatsen. De bekendste plek om te klimmen is de Naranjo de Bulnes.
Daarnaast zijn er een aantal bergmeren, waaronder de drie meren van Covadonga. Veel wegen net zo breed als je camper en veel overstekende rotspartijen waar je net door kunt . Het is een rit waar je wel enkele uren over doet alleen al door het natuurpark  om bij de kust in Spanje te komen .Na aankomst bij de kust zijn we naar een camping gegaan in Poo waar we 2 dagen blijven. De camping in Poo heeft aan een kant uitzicht op de bergen en aan de andere kant ligt de Atlantische Oceaan

Woensdag 21-6-17

Vandaag gerelaxt op de camping en wat foto`s gemaakt in het oude centrum van Poo waar volgens mij het kleinste treinperron is van Spanje.

Donderdag 22-6-17

Vertrokken richting Mimizan-Plage aan de kust in Frankrijk. Mimizan-Plage heeft een heel mooi strand maar de plaats zelf is nogal in verval want veel huizen staan er als bouwval bij. Helaas geen foto`s van Mimizan Plage

Vrijdag 23-6-17

Vanuit  Mimizan-Plage richting huis , deze afstand van 1200 km doen we in 2 x daarom een overnachting in Piney een klein dorpje nabij Troyes.

In Piney kun je de Duitse invloed zien in de vakwerkhuizen de huizen met de houten blaken in de muren .Hier zijn het oude stationgebouw en de wachtkamers verbouwd tot 2 huizen met de oude elementen er nog in en aan , zo heeft het huis wat van de wachtkamers is gemaakt een oude houten goederenwagon als schuur.

zaterdag 24-6-17

Laatste stuk van 500 km richting thuisbasis via de Ardennen .

Heeft u een mening laat het weten .

E-mail : dehoekiesEDgmail.com