Woensdagmorgen met minder mooi weer aangereden richting Edam
naar een SVR camping genaamd Zeevangshoeve maar de
weersverwachtingen waren goed .

Het is een van de weinige keren dat wij gebruik maken van een
SVR camping maar ook nu gaan we het weer beleven. De camping
ligt net buiten Edam aan het Ijsselmeer onder aan de dijk.

De camping heeft allemaal plaatsen met een verhard stuk voor de
camper of caravan maar verder is het allemaal mooi gras met hier
en daar een beekje er tussen door, verder lopen er kippen en
eenden rond .

Aan de zelfde dijk ligt ook het Huis de Meeuwen,dit was
oorspronkelijk een dijkhuis waarin zich boven een cafe bevond.
Begin 1900 kocht de heer Noothoven het gebouw.Deze man beweerde
dat hij een bastaardzoon was van Koning Willem lll was. Hij
maakte van het gebouw een lustoord waar feesten werden gegeven.

Op de camping/hoeve worden melkkoeien gehouden voor de
Beemsterkaas , de koeien staan hier bijna heel het jaar buiten
alleen in de wintermaanden staan ze binnen , de koeien gaan voor
het melken naar de hoeve via de openbare weg vanuit de mooie
groene weiden via de dijkweg naar de hoeve.
ff melken en weer terug naar de wei

Zoals bij veel SVR campings kun je dichtbij de beesten komen op
de boerderij ook hier kun je naar de jonge kalfjes .

Na het dagelijks plezier op zo`n camping/hoeve biedt Edam ook
nog andere bezienswaardigheden zoals het Fort van Edam wat
verscholen ligt in de natuur om in die tijd niet zichtbaar te
zijn voor de vijanden ,het fort is ook vanuit de andere kant te
bezichtigen maar was gesloten toen wij er waren.
Het
Fort bij Edam is een fort van de Stelling van Amsterdam. Het
fort is gelegen ten noorden van de Edammersluis in de polder bij
Edam. Het fort maakt deel uit van het Unesco Werelderfgoed
Stelling van Amsterdam, dat tussen ongeveer 1880 en 1920 werd
aangelegd als verdedigingsgordel rond de hoofdstad .Edam
ontstond bij een dam aan de IJe of E die in de Zuiderzee uitmondde.
Omstreeks 1230 werden de zeegaten van de Zuiderzee afgedamd. Bij
de dam moesten
de goederen worden overgeladen en kon tol worden geheven. Zo kon
Edam tot een handelsplaats uitgroeien. Scheepsbouw,
haringvisserij en kaashandel brachten
Edam tot grote bloei.

Als je vanuit de camping naar Edam rijdt kom je de sluis tegen
waar de plezierjachtjes door moeten om vanuit het achterland het
ijsselmeer (Zuiderzee ) op te kunnen.

Rij je verder langs het kanaaltje kom je bij 2 ophaalbruggetjes
die niet gemaakt zijn op het huidige autoverkeer namelijk zeer
smal.

Edam zelf heeft zoals verwacht veel oude huisjes met veel
verschillende gevels zoals het oude hotel Fortuna

Edam is natuurlijk ook bekend om zijn Edammerkazen en heeft
natuurlijk ook een kaasmarkt De kaasmarkt had
vanaf de zestiende eeuw in belangrijke mate de economie van Edam
bepaald. Op 16 april 1526 kreeg Edam van keizer Karel V het
recht van vrije weekmarkt alsmede het recht van Waag,
waarvoor jaarlijks 90 gulden aan
de grafelijkheid moest worden betaald. Op 2 maart 1574 werd dit
recht van Waag door Willem van Oranje eeuwigdurend
vergeven als dank voor de goede samenwerking tijdens het beleg
van Alkmaar.

Edam is een stadje met veel kanaaltjes en natuurlijk veel
bruggetjes waar je heerlijk kunt rond wandelen .

Dat er niet veel ruimte is in het oude centrum is wel duidelijk
daarom wordt ook elk plekje goed benut zelfs als het huis schuin
gebouwd moet worden .

Na Edam is ook Volendam een leuk plaatsje om te bezoeken al
heeft Edam een leuker centrum is Volendam eigenlijk alleen "de
dijk" interessant.

Volendam
heette oorspronkelijk Folle(n)dam.
Oorspronkelijk kwam hier de IJe of E,
waaraan de plaats Edam lag,
in de Zuiderzee.
In 1357 groeven
de Edammers een kortere verbinding tussen het Purmermeer en
de Zuiderzee. Daarna werd voor de oude haven van Edam een dam aangelegd
en de oude haven werd dichtgemaakt; vandaar Follendam.
Zo kreeg Edam een nieuwe haven, het Oorgat. Al snel vestigden
zich hier boeren en vissers. Ook bleven sommige grondwerkers na
de beëindiging van het graafwerk achter in het nieuw ontstane
dorp.

Volendam is een van de laatste plaatsen in Nederland waar
verschillende oude volksliedtradities bewaard bleven: terwijl de
volksliederen die men elders zong in majeur stonden en jong
waren (vermoedelijk niet ouder dan de negentiende eeuw), kon men
hier halverwege de twintigste eeuw nog liederen in mineur
optekenen. Bovendien kenmerkte het Volendammer
volkslied zich
door de vele versieringen;
deze manier van voordragen werd mooi
zingen genoemd.
Sommige Volendammers zijn niet weg te krijgen ,deze is daar al
lang aanwezig en zal er nog lang zijn

Het was een mooi midweekje in het mooie Noord-Holland, hieruit
kun je opmaken dat Nederland veel mooi heeft .
Heeft u een mening laat het weten .

E-mail : dehoekiesEDgmail.com
|