Door de Corona perikelen en de beperkte mogelijkheden hebben we gekozen om een klein ritje door Nederland te maken met name in Noord-Holland in Julianadorp.

Julianadorp

Tot de aanleg van het Noordhollandsch Kanaal in 1825 heette het gebied waar nu Julianadorp ligt Buitenveld. Het lag buiten de dijken van Huisduinen en de Helder en overstroomde regelmatig. Toen het kanaal en de naastliggende dijk gereed waren veranderde het gebied in het Koegras. Deze polder werd in 1849 gekocht door mr. Pieter Loopuyt. In het centrum van het Koegras werd een school ingericht om kinderen van de omliggende boerderijen les te kunnen geven.[2]

Er ontstond een gehucht en in 1909 werd er een kerk gebouwd waardoor een echt dorp ontstond. In verband met de geboorte van kroonprinses Juliana der Nederlanden op 30 april 1909, werd aan koningin Wilhelmina in oktober 1909 gevraagd of het dorp de naam Julianadorp mocht voeren.[2] Binnen 14 dagen kreeg de aanvrager, mr. P. Loopuyt (kleinzoon van de eerdere eigenaar), toestemming om het dorp deze naam te geven. Het dorpsplein voor de kerk, het Loopuytpark, is naar hem vernoemd.

We zijn begonnen in Julianadorp op camping De Zwaluw waar we meer zijn geweest en waar toevallig nog plaats was . Voordeel van deze camping dat hij vlak bij de strandopgang is en dat het hele jaar er honden op het strand mogen. Door de sterke wind waren er ook veel kitesurfers bezig wat altijd spectaculaire beelden geeft.

Na 10 dagen heerlijk relaxen met redelijk weer ( veel wind) zijn we richting huis vertrokken voor een verrassende bruiloft in onze vakantie van onze oudste dochter.

Na de bruiloft hebben we onze vakantie weer voortgezet richting Katwoude op een boerencamping (campingkatwoude).

Katwoude is een dorp in de gemeente Waterland in de provincie Noord-Holland.

De plaatsnaam zou duiden op een woud van ene Kat. Het betreffende woud was moeraswoud dat ontgonnen werd en daarna langzaam bewoond werd. In 1500 komt de plaats voor als Catwoude. Het lintdorp Katwoude maakt deel uit van de polder Katwoude-Hoogerdijk. Daarin liggen ook de buurtschappen Zedde en Achterdichting die tot het dorp worden gerekend, net als de rest van de polder. In Achterdichting staat de molen De Kathammer. Deze molen, ook wel de Katwoudermolen genoemd, bemaalt de polder.Voor 1991 was Katwoude een zelfstandige gemeente. Het was qua inwonertal de kleinste gemeente van Nederland met 236 inwoners (1990), een eigen gemeenteraad, met de raadszaal in het schoolgebouw waar ook het verenigingsgebouw en de brandweerpost gevestigd waren. Zo vind je in de omtrek oude niet meer gebruikte attributen uit die tijd die de tand des tijd niet helemaal hebben doorstaan .

 De camping ligt aan een doodlopende weg , het is een mooie camping die pas enkele jaren bestaat als camping met mooi sanitair en alle voorzieningen en een mooi uitzicht.

Er zijn mensen die het op de bonnefooi probeerde en het weggetje inreden maar na een rit vanuit Oostenrijk met alle haarspeldbochten ging het in de laatste bocht op de camping zelf niet helemaal goed. Niets besproken of geboekt en dan je 9,5 mtr lange caravan half de sloot in rijden wat een spektakel was om er die uit te krijgen zo is er altijd iets te beleven op een boerencamping.

Het boerenleven zie je heel de dag voorbij komen , zo gaan de koeien s`morgens na het melken de wei in en die lopen dan langs de caravans en tentjes naar de wei en sàvonds weer terug . Je kunt de jonge kalfjes bekijken en de boer mee helpen van voederen tot mee mest uitrijden op het land zelfs daar was animo voor. De kalfjes blijven binnenstaan tot ze een bepaalde leeftijd hebben en dan mogen die voor de eerste keer naar buiten in een wei en dat gaat niet altijd goed maar door het snell optreden van de boer en enkele campinggasten is het goed verlopen.

De weilanden zijn rondom voornamelijk afgesloten met water en tijdens het uitladen waren ze zo blij dat er door het rondrennen de kalfjes niet wisten dat je niet over water kunt lopen dus gingen er een paar kopje onder maar die trekken ze eruit met de tractor. De camping ligt aan de Gouwzee waar je vanuit de camping via de weilanden zo naar toe kunt lopen.

De Gouwzee is het water tussen het vasteland van Waterland en Marken, een voormalig eiland, thans schiereiland, dat sinds 1957 door middel van een dam met het vasteland is verbonden.Naast Marken liggen ook de stad Monnickendam en het dorp Volendam aan de Gouwzee.De Gouwzee wordt gekenmerkt door ondiep en helder water. Het is onderdeel van het natuurgebied het Markermeer. Op de Gouwzee gelden daarom natuurbeschermingswetten zoals de Vogel- en Habitatrichtlijn. In de nazomer verzamelen grote aantallen krooneenden zich in de Gouwzee om zich voor te bereiden voor de najaarstrek.Het water is ook populair bij waterrecreanten, zoals zeilers en surfers.

Vanuit Katwoude zijn we ook naar Broek in Waterland gefietst.

Broek in Waterland is een dorp in de gemeente Waterland, ten noorden van Amsterdam. Tot 1991 was Broek in Waterland een zelfstandige gemeente met de kernen Uitdam en Zuiderwoude. Broek in Waterland telt 2.735 inwoners. Het dorp heeft een beschermd dorpsgezicht.

Sommige van de houten huizen, vaak geschilderd in pasteltinten en versierd met een deurkalf, hebben een ceremoniële voordeur. Deze werd gebruikt bij bruiloften en begrafenissen.Een van de huizen, vanwege de slappe ondergrond altijd bestaande uit een houten constructie, is ontworpen door Hendrick de Keyser. Het dorp stond in de 18e eeuw bekend om zijn schoonheid, letterlijk en figuurlijk. Keizer Jozef II kwam in 1781 langs, maar werd niet binnengelaten omdat de boerin geen tijd had. Ook Napoleon bracht in 1811 een bezoek aan het dorp en genoot van het pagode-achtige prieel.

Het oudste gebouw van het dorp is de hervormde Sint-Nicolaaskerk, die uit de 14e eeuw stamt. Nadat hij door de Spanjaarden in 1573 in brand was gestoken, werd hij in 1628 op de oude fundamenten weer opgebouwd. Een deel van het interieur stamt nog uit de zeventiende eeuw. Er liggen 273 grafstenen in de kerk, waaronder die van de bekende Neeltje Pater, aandeelhoudster van de VOC. In 1832 werd er een orgel in gebouwd, door de Utrechtse orgelbouwer Wander Beekes. In deze kerk kun je nu van een lekker bakje koffie genieten en lokale producten die er verkocht worden dit alles om de kerk te behouden.In Broek in Waterland wonen nagenoeg alle mensen aan het water daarom zie je daar vele kleine sloepjes,bootjes

Door de vele kleine kanaaltjes is het de makkelijkste manier van vervoer in Broek in Waterland

Broek in Waterland ligt aan de N247 in de polder  tussen Amsterdam en Monnickendam en is de moeite om te bezichtigen.

Ook hebben we Monnickendam bezocht. Tot 1940 werden delen van de stad gerenoveerd en vond er verdere nieuwbouw in de oude binnenstad plaats. Na 1959 werd de stad naar het zuiden uitgebreid. Monnickendam is uitgebreid met de volgende wijken: Oranjewijk, Markgouw, Ringshemmen, Ooster Ee, Binnengouw en Buitengouw (in volgorde van bouw). Monnickendam heeft ongeveer 9.555 inwoners.[1] De gemeente Monnickendam is in 1991 opgegaan in de gemeente Waterland, waarin ook andere plaatsen als Marken en Broek in Waterland zijn opgenomen. Het gemeentehuis, ontworpen door Alberts en Van Huut, staat aan de Pierebaan. De naam van de stad wordt pas sinds 1966 officieel gespeld als Monnickendam. Uit de tijd daarvoor kennen we allerlei spellingen: Monickendam, Monikendam, Monekiindamme, Monikedamme, Monicdam, Monekdam, Monickendamm, Monickendamme, Monickedamme, Munnekedam, Munnickendam, Munckedam, Monachodamum, Munnikendam, Monnikkendam, Monnikendam en Monnickendam.

Monnickendam heeft net als zijn omliggende gemeentes een haven met veel bootjes wat ook toerisme geeft.

Hierop heeft de aanwezige horeca op in gespeeld en zijn er veel terrasjes veelal op mooie plaatsen met een mooi uitzicht.

Dat in Monnickendam niet iedereen in de toeristische sector is duidelijk als je door de binnenstraatjes loopt en in sommige achtertuinen ziet wat of het beroep is geweest of een hobby is of men is trots op de gevelsteen boven de voordeur.

zoals je op de foto hieronder kunt zien hebben ze in Monnickendam merkwaardige luiken om te blinderen , deel gaat naar boven open en een deel naar beneden  wat je als tafeltje kunt gebruiken maak er een bankje bij met huisnummer dan heb je meteen een kletshoekje om de laatste nieuwtjes uit te wisselen met je buren.

Katwoude ligt tussen Monnickendam en Volendam in dus een ideale plaats om van daaruit uitstapjes te maken naar omringende gemeentes. Zo zijn we in Broek en Waterland,Monnickendam, Kathem en Zedde geweest en  zijn we ook in Marken geweest. Om naar Marken te gaan kun je ook over het dijkje fietsen wat een mooie fietsroute is met links en rechts water, hieronder zie je op de achtergrond Marken liggen.

Marken (Markens: Mereke) is een voormalig eiland, nu een schiereiland, in het Markermeer dat sinds 1957 via een dijk met het vasteland verbonden is. Het dorp behoort tot de gemeente Waterland in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het was een zelfstandige gemeente tot 1991. In dat jaar werd het grondgebied bij de gemeente Waterland gevoegd. Al minstens een eeuw is het voormalige vissersdorp een toeristische trekpleister. De opvallende klederdracht van Marken heeft daaraan bijgedragen. Karakteristiek zijn de houten huizen op palen. Nog ouder zijn de zogenaamde "werven", kunstmatige verhogingen waarop werd gewoond. De geschreven geschiedenis van Marken begint in de 13e eeuw. Marken lag in het uiterste Oosten van Waterland, een veengebied waar het land overging in het water van de Zuiderzee. Aan die overgang van veen naar water ontleent het eiland waarschijnlijk zijn naam: Marken, of vroeger Markaland, is zeer waarschijnlijk een afgeleide van het woord ‘mark’, in de betekenis van grens. ‘Markaland’ betekent namelijk 'grensland'.

Maar er is ook nog een andere verklaring voor de naam. Toen Marken nog aan het land van Noord-Holland vastzat heette het Markerhoofd, ook wel Merkenhovede. En in het Marker dialect wordt Marken als ‘Merken’ uitgesproken, wat de link naar Merkenhovede ook zou kunnen verklaren. Marken is niet heel groot en op een paar kleine dorpstraatjes na niet meer als de haven en de mooie houten huisjes

Vanuit Marken kun je terug fietsen maar je kunt ook met de boot naar Volendam wat wij gedaan hebben .

Na vertrek vanuit Marken ben je in een klein half uur in Volendam, de aankomst in Volendam vanaf het water is een keer wat anders.

Na een uitgebreide lunch op de welbekende dijk tussen de BNèrs zijn we binnendoor terug gefietst naar Karwoude. Als je van Volendam of Katwoude naar omliggende gemeentes fietst kom je veel vennen tegen die bewust zijn aangelegd , bij bijna elk ven staat aangegeven wanneer het is aangelegd zoals deze in 1804.

Op het zelfde fietspad kom je ook een molen tegen de Kathammer

De Kathammer is een windmolen in de buurtschap Achterdichting van het dorp Katwoude, onder Volendam. Het is een achtkantige binnenkruier met de functie van poldermolen. De wieken hebben een vlucht van ongeveer 26,50 meter. De molen wordt ook wel De Katwoudermolen genoemd. De Kathammer is een vernoeming naar het nabijgelegen dorpje Katham, thans een buurtschap van Volendam. Terwijl de andere benaming verwijst naar het dorp Katwoude.

De molen is vermoedelijk in 1650 gebouwd. Op Sinterklaasavond, 5 december 1896, werd de molen door brand grotendeels verwoest. Molenaar Klaas Kelderman zat met zijn dochtertje van elf jaar op schoot in de molen, toen plotseling de bliksem insloeg, waardoor het meisje op slag werd gedood, en de molenaar zelf lelijk verbrand raakte op zijn rug.

Een jaar later werd de molen herbouwd. Hasker Kelderman ging er wonen. Vandaar dat de Volendammers de molen, en het door een vroegere dijkdoorbraak ontstane meertje, lange tijd de Molen van Asker, en de Breek van Asker noemden.

In 1911 werden de wieken en de kap verwijderd. De molen behield de functie van gemaal. In 1986 is de molen gerestaureerd. Op de romp werd een nieuwe kap met wieken geplaatst. Sindsdien draagt de molen 1986 als jaartal.

Volendam trekt veel toeristen om naar die dijk te kijken met de vele terrasjes. Ga je een keer een andere route nemen binnen Volendam zie je iets anders dan alleen die dijk waar sommige  BN`ers blijken te wonen .Wij zijn achter de dijk door gefietst en daar zie je de woningen met hun uitzicht op het water, de woningen zijn perfect onderhouden en de vele bloemen en perfecte straatwerk geven aan dat het allemaal nog mooier moet als bij de buren.

Volendam heeft veel water in de nabijheid waar veel waterrecreatie op afkomt maar ondanks al het water en de vele vis  zijn er toch ook dieren die het bescheiden houden en op kleine schaal hun maaltijdje proberen te verschalken, als je goed kijkt zie je hem staan.

Een mooie omgeving om te bekijken met alles binnen acceptabele fietsafstand ook voor onze passagiers die  met de ogen dicht genoten.

Vanuit Katwoude  hebben we de camping verlaten zijn binnendoor via Hoorn  en Enkhuizen over de dijk van de Oostvaardersplassen naar Lelystad gereden naar Bataviastad waar het replica ligt van de Batavia. De Batavia was een Nederlands spiegelretourschip van de VOC uit de 17e eeuw. Het wrak bevindt zich momenteel in een museum in Fremantle, Australië. De Batavia werd tussen 1627 en 1628 op de Peperwerf in Amsterdam gebouwd. In de jaren 1985-1995 is een reconstructie gebouwd die te bezichtigen is op de Bataviawerf te Lelystad.

Het schip vertrok voor het eerst op 29 oktober 1628, onder bevel van schipper Adriaen Jakobsz met als reisdoel Batavia. Eigenlijk was de leider van de expeditie opperkoopman François Pelsaert. De schipper was verantwoordelijk voor de goede vaart, maar hij moest wel bevelen aanvaarden van de opperkoopman.

Op 14 april 1629 kwam het schip aan op Kaap de Goede Hoop om te foerageren. Na acht dagen vertrok het weer. In de vroege ochtend van 4 juni 1629 sloeg het schip lek op Morning Reef van de Wallabi-groep voor de Australische westkust. Een deel van de opvarenden bleef achter op enkele eilandjes, terwijl een andere groep met een sloep naar Batavia zeilde om hulp te halen. Toen de redding arriveerde, was onder de achtergeblevenen muiterij uitgebroken.

Na Lelystad zijn we via Dronten en Kampen naar Hattem gereden om nog enkele dagen te genieten van het mooie weer. Vanuit Hattem zijn we o.a op de fiets naar Zwolle geweest waar we heerlijk gelucht hebben en de mooie binnenstad hebben bekeken zoals "Glazen angel Michael"

De Glazen Engel is een beeld van Herman Lamers op de Grote Markt in Zwolle. Het is een beeltenis van de aartsengel Michaël, de beschermheilige van Zwolle.

Het beeld is opgebouwd uit ongeveer 350 lagen glas van elk 1 cm dik.

Het was door corona omstandigheden een korte maar leuke trip , zoals veel toeristen nu meemaken wordt je in alles beperkt zo ook in je plannen .

Heeft u een mening laat het weten .

E-mail : dehoekiesEDgmail.com